Transfer dönemlerinde kulüplerimizin ve özellikle üç büyüklerin hesapsız, kitapsız harcama yaptıkları bilinen ve kabullendiğimiz bir şeydi bu seneye kadar. Fakat bu sene her seneden daha farklı bir yoğunlukta başladı milyon avroların, dolarların havada uçuşmaya başlaması.

Ligimizin ekonomisi, takımlarımızın gelir-gider rakamları ve transfer limitleri ortadayken böylesi bir hovardalık ve bir futbolcuya 75 milyon avro bonservis bedeli vermeyi göze almak, başka bir futbolcuya yıllık 12 milyon avro garanti para önermek, 25 milyon avroluk zorunlu satın alma maddesine evet demek için topluca çıldırmış olmamız gerekiyor. Hangi parayla, hangi finansla, neye güvenerek bu rakamlara imza atılıyor anlamak mümkün değil.

Elbette taraftarlar bu gelişmelerden mutlular. Onlar işin bütçesine, aldısına-verdisine karışmaz. Onlar rakip takımları destekleyen arkadaşlarına karşı kendi bireysel şovlarını ve tatmin hislerini düşünürler öncelikle. Kulübün parası varmış, yokmuş, borçlanmış, batmış, çıkmış taraftarı pek ilgilendirmez. O üstüne düşen görevleri yerine getirdikten, kombinesi aldıktan, yeni çıkan........

© Yeni Birlik