“Şeyh-i Risale-i Nur”
Bu konunun vuzuha kavuşturulması gerekir. Arapçadaki kelime, yaşlanmayla ilgili üç harfli bir kökten gelir: Şīn-yā’-khā’. Ünvan, özellikle Arap Yarımadası’ndaki Arap kabilelerinde lider, yaşlı veya asil anlamlarını taşır; burada şeyh, son yıllarda bedevî kabile liderlerinin geleneksel unvanı haline gelmiştir.
Şeyh (Arapça: şeyh, çoğulu: şuyūh), Arapçada herhangi bir alanda yüksek derecede bilgi ve tecrübesi bulunan kişiye ve herhangi bir insan topluluğuna başkanlık yapan kişilere verilen bir ünvandır.
Şeyh kelimesi Kur’ân’da Hûd 11/72; Yûsuf 12/78; el-Kasas 28/23; el-Mü’min 40/67 ve Kehf 8/17 surelerinde “doğru yolu gösteren rehber” manasındadır. Buna göre şeyh “tâliplere doğru yolu gösteren ve onları irşad eden kimse” demektir.
Hadis literatüründe “kendisinden hadis rivayet edilen hoca” manasında kullanılmaktadır.
Meşrutiyetin ilân........
© Yeni Asya
