Gündelik hayatın rutinlerinde o kadar derinleşmişiz ki, farkında olmadan değer yargılarımızı para, statü ve iş üzerine inşa ediyoruz. Oysa insan, salt maddî varlığının çok ötesinde anlam ve değere sahip. Bu yazı, bizi alışılmış kalıplardan çıkıp, insanî olanı yeniden düşünmeye davet ediyor.

Ehl-i dünya, Bediüzzaman'a "aramızda çalışmadan başkalarının çalışmasıyla geçinenleri istemiyoruz" diyorlardı. Bediüzzaman çalışmıyor muydu? Çalışmaktan kasıt neydi? Şu anda biz de ehl-i dünya gibi "nerede çalışıyorsun?" diyoruz. Yani para kazanmakla sonuçlanmayan işleri çalışmaktan saymıyoruz.

Başarı kriterimizin para olması, bu zamanın en büyük putunun para olduğunu gösteriyor. Hâlbuki “amelinizde rıza-i İlâhî olmalı” yani başarı kriterimiz Allah rızası olmalı. Anannemin eve yorgun gelene "kârdan mı geliyon?" dediğini hatırlarım.........

© Yeni Asya