Atalarımız hayatta kalabilmek için her gün kilometre kilometre yol kat ederken, biz şimdi en fazla ekran başından ekrana geçiyoruz. Peki ya insan bedeni? O hâlâ binlerce yıldır süregelen o dinamik yaşamın özlemini çekiyor.

Günümüzde amelî işleri giderek makinelere ve robotlara bırakırken, zaten oldukça hareketsiz olan yaşama tarzımızın daha da durgunlaşacağı aşikâr. Atalarımız hayatta kalabilmek için hareket etmek zorundaydı, oysa biz mecburiyetten uzaklaştıkça hareketi terk ettik. Bu durum insan fıtratına uygun değil.

Tarımın endüstrileşmesi ve veriminin artmasıyla üretim o kadar çoğaldı ki, ucuz ve bol kalori herkesin erişimine açıldı. İnsanoğlu şimdi hem fazla kalori alıyor hem de çok az hareket ediyor. Âdeta dış bir düşmana gerek kalmadan kendi sonunu hazırlıyor. Akıllı olan insan, yaratılışına uygun şekilde az........

© Yeni Asya