İlk yaratılış, bir bakıma mutlak yokluğun yarılarak içinden varlığın çıkması şeklinde telakki edildiğinden fıtrat kelimesiyle ifade edilmiştir. Buna göre fıtrat ilk yaratılış anında varlık türlerinin temel yapısını, karakterini ve henüz dış tesirlerden etkilenmemiş olan ilk durumlarını belirtir (İbni Abdülber, XVIII, 57 vd.; Lisânü’l-Arab, “ftr” md.; Tâcü’l-arûs, “ftr” md.).

Fıtrat, İslâm literatüründe üzerine yoğun anlamlar yüklenen Kur'ân ve Sünnet kaynaklı bir kavramdır. Yaratılışın özünü, usûl ve esaslarını ifade etmek için fıtrat kavramı kullanıldığı gibi her bir varlığın yaratılıştan getirdiği ortalama maddî ve manevî varlığını ifade etmek için de fıtrat kavramı kullanılır.

Üstad Bediüzzaman da Hakikat Çekirdekleri’nde fıtratı şu şekilde tarif ediyor: “Fıtrat yalan söylemez. Bir çekirdekteki meyelân-ı nümüvv der: ‘Ben sümbülleneceğim, meyve vereceğim.’ Doğru söyler. Yumurtada bir meyelân-ı hayat var. Der: ‘Piliç olacağım.’ Biiznillâh olur, doğru söyler. Bir avuç su, meyelân-ı incimad ile der: ‘Fazla yer........

© Yeni Asya