Mektubun yazıldığı dönemde siyasî sahada İttihad-ı İslâm Partisi isminde bir parti mevcut değildi. Ancak potansiyel olarak fikir bazında var olup, din adına böyle bir parti kurulma ihtimali dikkate alınarak siyasî değerlendirilmeye tabi tutulmuştur.

Bediüzzaman, başta halk çoğunluğu olmak üzere akademi, askerî, emniyet, yargı, sivil toplum kuruluşları gibi toplumun bütün katmanlarının % 60’ı, 70’inin tam dindar, mütedeyyin; iman ve İslâm hakikatlerini bilen ve hayatına uygulayan bir yapıda olmaları durumunda, din adına böyle bir parti kurulup seçimleri kazanarak ülke yönetimine geçebileceğini ifade etmiştir. Dini siyasete alet etmeden, belki siyaseti dine alet etmeye çalışabileceğini belirtmiştir. 2

Bediüzzaman, yukarıda sözü edilen şartlar tamamlanmadan din adına parti kurulup, bu partinin seçimleri kazanarak ülke yönetimine geçmesi halinde, ahir zamanda terbiye-i İslâmiyenin bozulması ve şimdiki siyasetin cinayetlerine karşı dini siyasete alet etmek zorunda kalacağını, bu yüzden böyle bir partinin iktidara gelmemesi gerektiğini beyan etmiştir.3 Ona göre ahir zaman siyasetinin çoğunun yalancılık ve bilmeden yabancıların aleti olma ihtimali ile........

© Yeni Asya