Işığından günden güne uzak düşen insan, dünyevîliğin aldatıcılığına kapılır. İnsan dünyevîleştikçe geçici zevklerine ve sonu gelmeyecek arzularına itaat eder. Nefis arzularına kavuştukça yeni arzular doğurur.

Nefsinin istek ve arzuları karşısında zayıf olan bir insanın gözü, dünyanın aldatıcılığıyla kamaştıkça hırsın alevleriyle tutuşur.

"Nefsanî arzulara, (özellikle) kadınlara, oğullara, yığın yığın biriktirilmiş altın ve gümüşe, salma atlara, sağmal hayvanlara ve ekinlere karşı düşkünlük insanlara çekici kılındı. Bunlar, dünya hayatının geçici menfaatleridir. Halbuki varılacak güzel yer, Allah’ın katındadır."1

"Gerçekten insan, pek hırslı (ve sabırsız) yaratılmıştır."2

Peygamber Efendimiz (asm) “İnsan oğlunun iki vadi dolusu altını olsa, mutlaka bir........

© Yeni Asya