Artık, define arar gibi “iyi insan” arıyoruz!

YÜKSEL TOKUR

Son yıllarda çok sık kullanmaya başladığımız, eskilere özlemimizi dile getiren bir deyim var ki; hepsi de “Nerede?..” ile başlıyor.

“Nerede; o eski Ramazanlar, bayramlar, eşyalar, şarkılar, türküler, aşklar, sevgiler, giyecekler, yiyecekler, içecekler…” diyen liste uzar gider...

Bunlar belki bir şekilde telâfi edilebilir.. Ama, “Nerede o eski insanlar” denildiğinde, işte orada ekonomik tabirle “karaborsa” durumu ortaya çıkmış durumda.

İyi insan, güvenilebilir dosdoğru insan, ahlâklı insan bulmanın çok zor olduğu, belki de çevremizde parmakla sayılabilecek kadar azaldığı bir zaman dilimindeyiz. Haliyle; azalan şeyler, ulaşılabilmesi zor olduğundan kıymete biniyor.

Bir selâmının, bir sözünün senet sayıldığı o insanlar neredeler şimdi? Sevgiye, güvene dayalı komşuluklara ne oldu?..

Sevdaları dillere destan olan; Leyla ile Mecnun, Kerem ile Aslı, Ferhat ile Şirin gibi gerçek duygulara, bağlılığa dayalı o kadın erkek aşkları nerede kaldı?..

Sözleriyle, yaşayışlarıyla toplumları manevi yönden canlandırıp ayakta tutan Mevlana, Yunus Emre, Hacı Bektaşı Veli........

© Yeni Akit