İslam ümmeti dünyanın kalbidir!

NUSRET REŞBER

Mahlûkatın en şereflisi insandır. İnsanın da en şereflisi Allah’a tam bir iman ile bağlı olan muttaki kimsedir.

İnsanın diğer mahlûkata nazaran şerefli kılınması, Allah’ın yeryüzünü imar ve inşâda tevdi ettiği temsiliyet ve kulluk sebebiyledir.

“De ki: ‘Kulluğunuz ve niyazınız olmasa Allah size ne diye değer versin!’ …” (Furkân 25/77)

Meleklerin, ilk insanın yaratılması sırasındaki suallerinden de bunu anlamaktayız. “Hani Rabbin meleklere ‘Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım’ demişti. Onlar, “Orada bozgunculuk yapacak, kan dökecek birini mi yaratacaksın? demişti…” (Bakara 2/30)

Zira melekler de biliyorlardı ki daha önce yeryüzünde fesat çıkaran, birbirlerinin kanlarını döken cinler misali bir varlık Allah’ın halifesi olamaz!

Ki zaten yüce Allah da öyle buyurmaktadır:

“Andolsun Zikir’den (Tevrat’tan) sonra Zebur’da da: “Yeryüzüne iyi kullarım vâris olacaktır” diye yazmıştık.”(Enbiya 21/105)

Yeryüzünü imar ve inşâda tek mirasçı, Allah’a iman eden, “Günah ve haksızlıkta değil, İyilik ve takvâda yardımlaşanlar” (Mâide 5/2) olacaktır.

Allah’ın vasıfladığı halife, “mahlûkatın en şereflisi” olarak yarattığını belirttiği ve bu doğrultuda hareket eden insandır. Böylesi, Allah’ın sevgisine mazhardır. “Allah onları sever, onlar da Allah’ı severler” (Mâide 5/54)

Allah’a kulluktan uzaklaşanları, inkar ve ifsatlarıyla yeryüzünü yaşanmaz kılanları Allah affetmez ve onlara sevgi beslemez!

Onların yeryüzünü idare etmelerini de istemez, buna fırsat verilmemesini ister. Nitekim Allah, inkâr ve isyanda yarış halinde olanların, yaşamları ne kadar anlı şanlı, sözleri ne kadar sihirli........

© Yeni Akit