İblis’in doğruları olur istikameti olmaz

MUSTAFA ÇELİK

Allah’ın arzında İblisleşmenin alâmetlerinden birisi de, yanlış bir istikamette ilerlemek için doğruları istismar edip kullanmaktır. Doğruyu yanlışa malzeme yapan herkeste İblisleşme vardır.

Fıtratı bozulmamış bir insandan hâsıl olacak en büyük kerâmet, istikâmettir. Yolsuz ve yönsüz deyişler ile eyleyişler cehâleti artırır. Bu nedenle bir sözün ya da eylemin yalnızca doğru olması yetmez; doğruların istikâmetine de dikkat kesilmelidir. Müslüman olarak yalnızca doğruyu değil, istikâmeti de önemsiyorsan, sadece söze ve eyleme değil söyleyene de eyleyene de dikkat et; zîrâ İblisin doğrusu olur ama istikâmeti olmaz. İblis’in de doğruları vardı ama istikameti yoktu. Rabbimiz haber veriyor:

“Andolsun, sizi yarattık. Sonra size şekil verdik. Sonra da meleklere, ‘Âdem için saygı ile eğilin’ dedik. İblis’ten başka hepsi saygı ile eğildiler. O, saygı ile eğilenlerden olmadı.

Allah, ‘Sana emrettiğim zaman seni secde etmekten/saygı ile eğilmekten ne alıkoydu?’ dedi. (O da) ‘Ben ondan hayırlıyım. Çünkü beni ateşten yarattın. Onu ise çamurdan yarattın’ dedi.” (A’raf Sûresi/11-12)

Günümüzde dini emir ve nehylerin makâsıtları üzerinden heva ve heveslerini vazgeçilmez kılmaya çalışanlar, bu ümmetin İblisleşenleridir. Makâsıt usul bağlarından koparılıp müstakil delil gibi işletilir, maslahatın neliği modern akla/modern paradigmalara teslim edilirse, yorum keyfileşir ve sonuçta devrilmedik duvar, aşılmadık eşik kalmaz. Dinde ıskonto veya zam yapma yetkisini kendilerinde görenler, dinin sahibine ortak olmaya kalkışan insi İblislerdir.

Bugün olduğu gibi her asırda inkârcıların........

© Yeni Akit