Yangın ve laiklik

İdris Günaydın

Laiklik Türkiye’de algılandığı kadarıyla; kimsenin kimseye inanç telkin etmemesi yani herkesin inancında ve yaşantısında hür ve serbest olmasıdır.

Onun için denir ki; “En iyi Müslümanlık Türkiye’de!” …

Bu, Arap ülkelerindeki despot idarelere bakarak söylenen bir sözdür. Müslüman ülke olup Arap Ülkelerine benzemeyen Endonezya ve Malezya örnekleri de var. O ülkelerdeki Müslümanlık da eşitlikçi, çoğulcu ve kızların eğitimine önem veriyor.

Türkiye’deki bu, bana göre yanlış telakki, kızların okutulmasıyla, bir de çoğulcu demokrasi ile ilgili. Yoksa isteyenin inanıp inanmama hürriyeti, inanmayanın da inanmadığı gibi yaşama hürriyeti zaten İslam’ın cevaz verdiği bir husus.

Ancak, her ülkede var olan “toplumun uyması gereken genel ahlak ve emniyet kurallarına uymak” şartıyla.

Bir de Allah bu hürriyeti yani inanmama hürriyetini tanımakla birlikte ceza vermekten vaz geçmiyor.

Eğer, nasıl olsa inanmadığım şekliyle yaşama hürriyetim var deyip, halkının yüzde doksan beşi Müslüman bir ülkede, mesela Ramazan Ayında herkes oruçlu iken millete göstere göstere yemek yer, sigara tüttürürsen; o ülkenin görevlileri seni uyarır veya oruç tutanlarca sert veya yumuşak şekilde uyarılırsın! Bu, tıpkı hamile bir kadının aş yerdiği çağda, karşısında sıkarak limon yemeye benzer. O kadını tahrikten başka şey sayılmaz bu durum. Kimse de bunu yaşam özgürlüğü olarak görmez.

Evet, laiklik diyor ki; kimseye inanç anlatamazsın, dayatamazsın; işinden gelir işine gidersin. Bu yönüyle Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinin okullara konması, camilerde vaizlerin din adına........

© Yeni Akit