Sonra kadın etrafına baktı..
Dinlenenler, erkeklerdi. Öncelik verilenler, erkeklerdi. Mal verilenler, erkeklerdi. Sayılmıyordu. Değerini hissedemiyordu.
Kadın yalnızdı..
Otobüste kendini korumaya yönelik köşeye sıkışıp camdan dışarıyı seyrederdi. Hakkında “basit” söylemlere maruz kalmamak adına, karşı cinsin yüzüne fazla bakmazdı. Hemcinsleriyle arkadaşlık yaparak kendisini güven veren çerçeveye sokardı. Uzun saatler aynı mekanda kalmazdı.
Gülleri açmamalıydı..
Donuk simasını sundu. Kafasını önüne eğdi. Muhabbete karışamadı. Kenarda kaldı. Koltukların sonuna oturdu. Sustu ve susturuldu.
Birsen Tezer’in dediği gibi “dümeni çoktan vermişler ‘Kağıttan Kaptanlar’a”..
........

© Turktime