“Kim Peygamberimizin Eshâbına söverse, dinden çıkar. Bu, Resûlullaha sövmek gibidir.” Ebü’l-Kâsım Saymerî hazretleri Şafiî mezhebindeki büyük fıkıh âlimlerindendir. Basra’da doğdu ve 387 (m. 996)’da yine orada vefât etti. Kâdı Ebû Hâmid el-Mervezî’nin meclisinde bulundu ve onun talebesi Ebû Feyyaz el-Basrî’nin huzûrlarında yetişip, fıkıh âlimi oldu. Şafiî mezhebinde geniş bir ilme sahip olduğundan, bütün her yerden insanlar onun yanına ders almaya gelirlerdi. Kitaplarının birinde, mürtedlerin katli kısmında buyuruyor ki; “Kim Peygamberimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) Eshâbına söverse, dinden çıkar. Bu kimsenin hâli Resûlullaha sövmek gibidir.” Buyurdu ki: “Yedi yaşındaki küçük çocukların avret yerleri, ön ve arka, kaba avret yerleridir. Dokuz yaşından sonra bu kısımlardan fazlası da avret yeri........

© Türkiye