“Methedilmeyi her ne kadar sevmesem de herkese teşekkürler, Allah razı olsun...” 1977 yılı mayıs ayının son günleri idi. Bir büyüğümle takviye Kur’ân dersi almak amacıyla otobüsle İstanbul’a gitmiştik. O zamanlar, Harem ve Topkapı otobüs durak ve kalkış yerleriydi. Topkapı’da Anadolu ve Trakya Otogarları vardı. Anadolu Otogarı’nda saat 10 sularında otobüsten indik. Yazıhanede dinlenmek ve uyku mahmurluğunu gidermek için oturduk. Oturuşumuzdan bir müddet sonra 20-30 m uzaktan bir ses gelmeye başladı. Doğal alarak yaklaşıyordu ses. Çok zaman geçmedi, sesin sahibi yazıhanenin kapısından içeri girdi “gazete var, haberleri yazıyor” şeklinde seslenerek dolaşıyordu. Ben, kalktım ve gazete almaya yöneldim. Baktım 11-12 yaşlarında üstü başı pırıl pırıl bir çocuk. Bir elinde poşet, öbür elinde de birkaç gazete........

© Türkiye