“Hayatım boyunca yetim-öksüz hakkı yemedim. Bu saatten sonra da yemem!” Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları, devletin şefkat elinin uzandığı yerlerdi. O gün, vakıf binasına giren üç kişi ve onların yanındaki yaşlı teyze. Neredeyse doksan yıllık zamanın yorgunluğu var. Yüzündeki çizgiler, bir ömrün ağır yükünü anlatıyor. Muhtar ve köyden gelenler teyzenin durumunu anlattılar. Köyde eski bir evi var, eşi vefat etmiş bir maaşı da yok. Çocukları var ama ne arıyor ne soruyor. Biz de dedik ki: "En azından 65 yaş maaşı bağlatalım...” Sistemi kontrol ettiğimde teyzenin tüm şartları sağladığını gördüm. Bu edebinden kimseye bakmayan teyzeciğime “devletimiz bu maaşı sizin gibi muhtaçlara veriyor. Hakkınız, alabilirsin” dedim. Tam o anda o yaşlı kadın, bir aslan gibi........

© Türkiye