Şimdi Ayşe üniversiteye gidiyor, Ali de liseyi bitirdi, Almanya’da. Ailesi “olur” diyor... Alilere gittik özlemiştik gece kalacaktık yemekten sonra Ali’nin ödevi varmış. Annesiyle yaptılar maket yapıldı. Minik ampuller yandı. Güzel oldu. Yeğenim “hadi herkes odasına” dedi. O yattı, biz de gidiyorduk. Ali ağlamaya başladı. “Annecim” diye sessiz sessiz ağlıyordu. Odasına koştuk. “Ne oldu” dedik. “Maketim devrildi ışıkları söndü annecim.” Annesi, “üzülme oğlum, öğretmenine gelirken düştü dersin” dedi. Çocuk şaşırdı. “Sen ne diyorsun anneanne, ben bunu nasıl derim, öyle olmadı ki. Sen hiç yalan söylemezdin sana ne oldu anneanne? Ben böyle anneanne istemem. Eskisi gibi ol” diyordu. Ağzımızı kapattık, gülmemek için o ise ağlıyordu. Annesini kaldırdık.........

© Türkiye