“Onu kaybetmekten korktuğumuz için umulmadık çıkış ve kaprislerine boyun eğeriz” Ne zaman bir başkasını sahiplensek biz de onun sahipliği altına gireriz. Onu kaybetmekten korktuğumuz için umulmadık çıkış ve kaprislerine boyun eğeriz. Yalnız olabilme yeteneğimiz bizim sevebilme kapasitemizdir. Ancak o zaman karşımızdakini bir nesneye indirgemeden ve ona bağımlı hâle gelmeden sevme, paylaşma, karşı tarafın acısını yüreğinde hissetme onun derinliklerine inebilme yeteneği kazanırız. İşte o zaman sevdiğimizin vedası sevgili olma mutluluğumuzu götürmez. Zaten götüren de o değildi. Hem gerçekçi insanlar birbirini bir lüks olarak severler, ihtiyaçtan değil. Aşka düşmek çok kolaydır, çıkmak zordur. Bir sürü kavga, gözyaşı, tartışma, korku kaçınılmazdır. Olgunlaşmamış aşklarda beklentilerin........

© Türkiye