Bu anlattıklarımı kafanızda şöyle bir hayal edin, bir de bugünkü evleri ve içindekileri düşünün: “Neydik ne olduk? Nereden nereye?” "Hayat, ahirete hazırlık yapmakla, ebedî hayatını düşünmekle geçiyorsa doğru yoldasın. Gerisi boş işler. " "Al bu senin, sen gençsin tabii ki okuyup öğrenme çağındasın. Ömrünü eğlenmeye değil, faydalı şeylere harcayacaksın" diyen tecrübeliler de çok nadir bulunuyor. Kendisi yaşayamamış, ebedî saadeti düşünüp tedbir alamayanlar; başkalarına yaşatmak da istemiyorlar. Doğru yolda olan gençlere bakınca mesut ve bahtiyar olmak yerine kıskançlık duyuyorlar. Ömrünün çoğunu evden kahvehaneye, oradan pazara gitmekle geçirmiş olanlar, istiyorlar ki bizi de maksatsız, hedefsiz bu ölü hayatın bir parçası yapıp aynı kendileri gibi yaşayalım, hiçbir şekilde farklılık göstermeyelim, dünyamızı zindan, ahiretimizi harap edip gidelim. Çok uyanık olmalıydım çok! Kalmadı adım, sanım, Sensiz geçmiyor ânım, Hoca, der soysuzlara, Kaynamaz benim kanım. *** Bir oda düşünün. Sel sularının getirdiği irili ufaklı muhtelif........

© Türkiye