Ben konuşurken Reyhan isimli küçük talebemin, pembe güllü mavi eşarbının ucunu bir yelpaze gibi yavaş yavaş sallaması dikkatimi çekti. Sırtındaki lacivert takım elbisesi, kösele ayakkabıları tarlalarda dolaşmasından mı ne toprakla yoğurulmuş gibi toz içindeydi. Dolgun, sarı tüylü çehresi güneşte kavrulmuş, tunç rengini almıştı. Kendi kendine konuşur gibi alçak sesle: - Sınıfındaki kız beni rezil etti. Git nasıl temizleyeceksen temizle! Diye çıkışarak bana ince mesajı veriyor, öfkesinden burnundan soluyordu. Hiçbir yere uğramadan doğru sınıfıma gittim. Her zaman kabına sığmayan çocuklarda bir sessizlik vardı. Ama nedendi, niçindi bilmiyordum. Oysa vakit daha yeni girmişti. Dışarıda müdürün tavrı, çocukların hâlleri benim de dikkatli olmama sebep oldu. Güneşli bir güz havası... Sınıf yoklaması yaparken bir taraftan da çocukları dikiz ediyorum. Her ismini söylediğim ayağa kalkarak "buradayım" diyor, yerine oturuyordu. Ben konuşurken Reyhan isimli küçük talebemin, pembe güllü mavi eşarbının ucunu bir yelpaze gibi yavaş yavaş sallaması dikkatimi çekti. Bakışlarımı kimselere belli........

© Türkiye