Yorulmuştum nefsimle, kötü çevreyle mücadele etmekten yine de pes etmiyordum!.. Mesleğim, kabiliyetlerim, çevrem beni alıp hep uçurumların kenarına kadar getiriyordu. Yorulmuştum nefsimle, kötü çevreyle mücadele etmekten yine de pes etmiyordum, etmeyecektim de inşaallah. Azimli ve kararlı olmak, ahir ve akıbetimi düşünmek mecburiyetindeydim. Niyetimi ve hedefimi düzeltince Rabbim öyle bir kuvvet veriyordu ki anlatamam, ben bile şaşıyordum. Bedenlerinden çok ruhları çökmüş ve zihinleri karmakarışık ömür sürmüş yaşlıları her yerde görmek mümkündü. Mümkündü de ibret alıp ders çıkaranları bulmak zordu. Tecrübelerimle şunu anlamıştım; çoğu ihtiyar ömürlerini boşuna geçirdiklerini söyleyip hayıflanırlar, devamlı sızlanıp herkesten şikâyet ederler de “Niçin yaptın, ettin?” denilince de suçu hep başkalarına atarlar. Ben onlardan olmak istemiyordum. Her şeye dikkat ediyordum. Hayat, bir avuç yerde habire dönüp durmak, sonra da yaşlanıp........

© Türkiye