“Tabakâtül-Fukahâ=Fukahânın tabakaları”: Fıkıh âlimlerinin tabakaları; helâl ve harâmı, emir ve yasakları bildiren fıkıh ilmi ile uğraşan âlimlerin dereceleri demektir. Bütün insanlara, her şeyden önce lâzım olan; i’tikâdı (îmânı) düzeltmektir. Yani doğru bir îmân sâhibi olmaktır. İnanılacak şeylerle ilgili hükümlere “ahkâm-ı i’tikâdiyye” denilmektedir ki bunlar; “ahkâm-ı şer’iyye”nin temelini teşkil ederler. Ahkâm-ı şer’iyye, kişinin vazîfelerini belirtmesi bakımından “ahkâm-ı teklîfiyye” veya "ef'âl-i mükellefîn" adını da alır. Bunlar sekizdir: “Farz”, “vâcib”, “sünnet”, “müstehab”, “mubâh”, “harâm”, “mekrûh”, “müfsid”. Bu “ahkâm-ı şer’iyye”yi bildiren ilmin diğer bir adı da “fıkıh ilmi”dir. Müslümânlar, ya müctehid (Kur'ân-ı kerîm ve hadîs-i şerîflerden mânâ, hüküm çıkaran İslâm âlimi) olurlar, yâhut ta mukallid olurlar, ictihâd derecesine yükselmemişlerdir. “Müctehid” de, ya “Müctehid-i Mutlak” (mutlak müctehid) olur, yâhut “müctehid-i mukayyed” (mukayyed müctehid) olur. Mutlak müctehidin, başka bir müctehidi taklîd etmesi câiz değildir. Kendi ictihâdına uyması lâzımdır. Mukayyed müctehidin ise, bir mutlak müctehidin mezhebinin usûllerine uyması vâcibdir (gereklidir). Bu usûllere........

© Türkiye