Mustafa Kemal Atatürk’ün geometri kitabı yazdığı bir ülkede, bugün üniversite öğrencileri öğrenmeyi sadece ders kitabı ezberlemek sanıyor. Laboratuvarlar işlevsiz, araştırma neredeyse yok hükmünde, uygulama ise yok denecek kadar az. Ziraat fakültelerinden mezun olan gençler sahaya inmek yerine masa başı işlerin peşinde koşuyor. Hedef bellidir: Memuriyet!

Oysa geçmişte parmakla gösterilen ziraat fakülteleri, bugün iç burkan bir tabloyu temsil ediyor. Türkiye’de neredeyse her şehirde bir üniversite var, her üniversitede bir ziraat fakültesi… Ama sorun artık nicelikte değil, nitelikte! Her yıl yaklaşık 5 bin yeni ziraat mühendisi mezun oluyor ama hâlihazırda 35 bin işsiz ziraat mühendisi bu mesleğin saygınlığına gölge düşürüyor.

Bugün en az işsizlik kadar acil çözüm bekleyen sorun, “ziraat mühendisliğinin mesleki itibarı” meselesidir. Bu saygınlık kaybı sadece diplomalara değil, toprağın bereketine, üretimin kalbine zarar veriyor. Unutulmamalı ki; niteliksizliği çoğaltabilirsiniz, ama on niteliksiz kişi bir nitelikli insanı ne eğitebilir ne de yetiştirebilir! Esas sorun gençlerin eğitimsizliği değil, eğitim sistemimizin beceri kazandıramaması!

Peki tarım eğitiminden ne bekliyoruz? Ziraat mühendisini sadece ofis işleriyle meşgul etmek mi hedefimiz? Oysa........

© Türkgün