Şeyhmus ATAK

Hasan Hüseyin Korkmazgil o harikulade şiirinde "ne anlar acılardan güzel haziran!" diyordu. Yine şairin bu şiirinde, "havada kuş soluğu kokusu, hava leylak ve tomurcuk kokuyor." Dediği Haziran ayı; tam anlamıyla şairlerin yaşama veda etme ayı oluyor, bu vasfıyla diğer aylardan kendini ayırıyordu. Öyle ki Haziran: Nazım Hikmet'in, Ahmed Arif'in, Orhan Kemal'in, Ahmet Haşim'in, Cahit Külebi'nin, Ahmet Muhip Dıranas'ın, Cahit Irgat'ın, Cahit Zarifoğlu'nun ve Abdürrahim Karakoç'un hayattan bedensel olarak ayrıldığı ay oluyordu.

Haziran güzel miydi bu öznel bir tutumdu ama acıyla ve ayrılıkla dolu olduğu aşikârdı. Şiirin kılcal damarlarına süzülen okurlar için haziran, elbette acıklı bir aydı. Şiiri bir yaşam biçimi olarak gören ve benimseyen bir avuç insan için bu ay aynı zamanda yitirilen şairlerin dizelerini okuma ritüeliydi. Öyle ki şiirin ete kemiğe bürünmüş halleri artık öte yakaya göçmüşlerdi. En azından onları........

© Tigris Haber