Cahitkilic54@gmail.com

15 Temmuz darbe girişiminden sadece iki gün sonra, o zaman iktidara yakın olan ve benim de köşe yazdığım bir sitede, tırnak arasında “Suçluyorum” başlıklı ağır eleştiriler içeren bir yazı yazmıştım.

Başlık, ünlü Fransız yazar Emile Zola’nın “Teğmen Dreyfus” davası için yazdığı ve tarihe bir belge olarak düşen meşhur yazısının başlığıydı. Ödünç almıştım…
Ne yazık ki o site kapandı, yazı arşivi de güme gitti…
Bugünkü başlığı da, tesadüfen okuduğum bir başka yazarın yazısından ödünç aldım.
***
Evet…
Korkuyorum…
Korku da bir beşerî duygudur, bir olgudur…
Yani yadsınacak veya ayıplanacak bir durum değil…
***
Ülkemizde ortalık toz duman…
Zıvanadan çıkan siyasetimiz, toplumumuzu çok kötü kutuplaştırdı…
İki satır eleştiri yazan kişi, düşman addediliyor.
İktidarı eleştirsen; vatan hainisin.
Muhalefeti eleştirsen; demokrasi düşmanısın.
Muhalefet neyse ne, herhangi bir ceza-i müeyyidesi yok…
Oysa iktidar anında Silivri’ye postalıyor…
***
Yetmiş bir yaşımın içindeyim…
Zaten diyabet, tansiyon, kolesterol, ülser ve siyatiklerle boğuşurken…
Yetmedi, bir de kanser belâsına yakalanmış gibiyim…
Gibiyim diyorum, çünkü küçük bir ameliyat geçirdim ama patoloji sonuçları henüz çıkmadı…
Ancak, bütün belirtiler kanseri işaret ediyor.
Ne yalan söyleyeyim, bu da psikolojimi bozuyor. Öfkemi kontrol altına alamıyorum. Gereksiz yere etrafımdaki insanları dalıyorum.
Oysa asla yapmamam gereken bir durum bu…
***
Hayır…
Ölümden korkmuyorum…
Ben, bir muhalif yazar olduğuma göre…
Bugüne kadar; hak, hukuk, adalet, sosyal eşitlik ve düşünceyi ifade özgürlüğü hakkında bildiğim ve dilimin döndüğü her şeyi söyledim ve yazdım…
Ancak…
Bu yaşımdan sonra ve bu........

© Tanyeri Haber