Diğer

17 Temmuz 2025

Pınar Kür

Sevgili Pınar Kür,

Size bu ilk ve son mektubumu çok uzaklardan yazıyorum ve uzakta olan aslen siz misiniz yoksa biz miyiz, her ölümde olduğu gibi yine hiç emin olamıyorum.

Sizinle bundan yıllar yıllar önce sıcak bir yaz günü başladığımız ve karlı bir kış günü noktaladığımız uzun söyleşiden sonra ortaya çıkan kitabı sizi kaybettiğimizi öğrendiğim günün sonrası yeniden okuyorum.

2005 yılıydı. Elmadağ’daki görkemli Arif Paşa Apartmanı’nın merdivenlerini tırmanırken heyecandan ölmek üzereydim. Bir yazarın özel dünyasına girecektim. Size sınırsız soru sorma hakkına sahip olacaktım. Tüm çekmecelerinizi birlikte açıp kapatacak, hayatı, dünyayı, edebiyatı, politikayı birlikte masaya yatırıp kurcalayacaktık. Yakından tanışacaktık. Öyle de oldu.

Tüm samimiyetinizle bana hem hayatınızı anlattınız hem de hayatı…

Bundan tam 19 yıl önce, o güzel evinizde pencerenin önündeki bir deli ağaca baka baka sizin kişisel tarihinizle paralel bir ülke tarihinin üzerinden geçtik ve yaşadığımız çağın hem edebiyatını hem de aydınını anlamaya çalışarak uzun uzun sohbet ettik.

Cinselliğe dair hikayeler anlatmaya cüret eden bir kadın yazarın başına neler........

© T24