Her sabah uyandığımda cep telefonumu “Bugün içimizi karartan neler yaşayacağız?” sorusuyla açıyorum...

Örneğin dün ekran açılır açılmaz karşıma, Gazze’de kemikleri sayılacak kadar zayıflamış, adeta canlı bir iskelete dönüşmüş küçük bir çocuğun fotoğrafı çıktı.

İçime oturan bu görüntü karşısında ne diyeceğimi bilemedim.

Sadece “Ağla insanlık ağla” diye yazabildim.

Bilmem farkında mısınız?

Antik çağın ünlü oyun yazarı Menandros’un “İçimizdeki tanrının sesi” olarak tanımladığı vicdanlarıyla vedalaşanlar, uzunca bir süredir, her yeni güne bu duygularla başlamamıza neden oluyorlar.

★★★

Oysa vicdan o kadar önemli ki...

Anlatmaya çalışayım:

- Yaptığımız hareketlerde, söylediğimiz sözlerde “hakkaniyete” uyup uymadığımızı sorgulayan, bizi tereddütte bırakan şey, vicdanımızın sesidir.

- Vicdan, her işte “iyi niyetin” yanı........

© Sözcü