AKP iktidarı, rejim değişikliği için Türk Eğitim Sistemi’ni aparat yaptı. Aparat neydi? Latince, ‘apparare’ kelimesinden türetilmiş, bir işi yapmak için gerekli araç. İmam, iyi hatipti. 30 yıl önce kürsüye koşarak çıktığında, saçları siyahtı. “Bu demokrasi; amaç mı? araç mı olacak?” diye sordu. Sonra, “Bize göre demokrasi, hiçbir zaman amaç olamaz. Demokrasinin, araç olduğunu göreceksiniz. Demokrasi bizim için bir tramvay, amaç değil araçtır, araç! İstediğimiz durağa gelince ineriz” dedi. Şalvar-cübbe arasına sıkışmış, takım elbisesi, kravatı üzerinde emanet duran kırpık bıyıklı kitlesi, “Allahu Ekber” diye tekbir getirip, coşkuyla onayladı. Doğru söylüyordu. Demokrasi, AKP için her zaman bir araçtı.

DEVLETÇİLİK OYNUYOR

Devlet, bir toplumdaki en güçlü örgüttür. Varlığının devamı için eğitimli veya eğitimsiz kitleler yaratmak için eğitim, ideolojik araç olarak kullanılır. AKP de bunu yaptı. Çok önemli bir nüans vardı ki; AKP bir devlet değildi. Devletleşmek için laik, demokratik cumhuriyetin nimetlerini yemeye çokça hevesli, demokrasi trenindeki kaçak bir yolcuydu. Güvercin ürkekliğindeki Türk toplumunu ilk yıllar korkutmama çabası içinde; AB uyum sürecinden girip, ileri demokrasiden çıktı. Atatürkçü, cumhuriyetçi değillerdi, hiçbir zaman da olmadılar. Toplumda kitlesel dönüşüm için AKP iktidarı, 23 yıl önce dini referans alan ideolojik bir eğitim sistemi kurguladı. Laik eğitime savaş açıp, eğitim sistemini aparat yaptı.

KARANLIK APARATLAR

Cumhuriyetçi, laik rejimin kılcal damarlarına, laik eğitimi kullanarak........

© Sözcü