“Çok uzun bir sezon bitmişti, bir de o gün yoldan geldik, yorulmuşum. Sabah sekiz civarı kalktım. Baktım annem odasında yok, ya kahvaltıya ya denize gitmiştir diye düşündüm. Aşağıya indim, kahvaltı salonuna baktım annem yoktu. Sonra denize doğru gittim, orada bir ambulans gördüm içimden “Hay Allah! Biri fenalaşmış” dedim kendi kendime, bazen sahillerde hava sıcaklıklarından dolayı bu tür vakalar olur. Orada annemin olabileceği aklımın ucundan geçmiyor... Deniz kenarına baktım, annem yok. ‘Acaba kahvaltı salonunda göremedim mi?’ dedim kendi kendime, sonra denize girdim. Normalde sabahları denize girdiğim zaman çok uzun yüzerim, fakat o gün içim sıkıldı. On beş dakika olmadan denizden çıktım. Uzun uzun yüzemedim. Sonra tekrar yüzerim diye düşündüm. Çıktım... Şortumu değiştirdim. Otelden bir telefon, ‘İsmail Bey neredesiniz?’, ‘Sahildeyim’ dedim, ‘Bir resepsiyona...’ diye başladı, devamını getiremedi. ‘Ne oldu’ dedim. Ses bir tuhaftı ‘Ne oldu’ diye ısrar ettim. ‘Anneniz...’ dedi ve yine yarım kaldı. ‘Ne oldu? Anneme bir şey mi oldu’ dedim. ‘Evet çok kötü bir şey oldu’ dedi. O anda bir kâbus başladı...”

Gazeteci İsmail Küçükkaya “Bu dünyada bana en yakın insandı. Annemin gidişinden sonra anladım ki benim de en yakın insanım oymuş. Dostum, arkadaşım, sırdaşımmış. Şimdi derin bir boşluk ile karşı karşıyayım” diyor annesinin vefatı ardından. İsmail’i tanıyan biri olarak annesine ne kadar düşkün olduğunu biliyordum. Aslında tanımasanız da birçok yerde onları birlikte görebilir, yakınlıklarını, birbirlerine sevgilerini anlamakta zorlanmazdınız.

Herkesin annesi biriciktir elbette. Ancak Halise Küçükkaya’nın ölüm haberini aldığımda aklımdan direk şu cümle geçmişti: “Ah İsmail mahvolacak:”

Zaten kendisi de ‘Annem Sağ Olsun’ adlı kitabında şunu söylüyor: Bu acıyı herkes farklı yaşıyor, herkesin duyguları başka türlü ortaya çıkıyor. Benim için ağırdı, çünkü annem çoğunlukla benim yanımdaydı, onunla en çok ben vakit geçirmiştim (...) Her gün annemin eski mahallesine gittim. Onu tanıyan insanlarla buluşarak anılarımı tazeledim. Annemin, doğup........

© Sözcü