Bir Ahmet Soylu vardı
Kimseyi haksız yere cezalandırmamıştı. Onun için mekânı cennettir, nurlar içinde uyusun. Eşi, iki kızı, oğlu ve sevenlerine başsağlığı diliyorum.
Ahmet Soylu’nun en büyük özelliği, kapısının herkese açık olmasıydı. Herkesi dinlerdi ve karşılıksız yardım ederdi. Kimseden hediye kabul ettiğini görmedim. Konutkent’te kooperatiften aldığı evin dekorasyonunu ben yaptım. “Ev hediyesi” diye bazı kalemlerden para istemez dediğimde, çok büyük tepki göstermişti. Rayiç değerin altında hiçbir şeyi kabul etmezdi. Yakın arkadaşlarından da hiç kimsenin ev hediyesini kabul etmemişti. Ben, neden kimseden hiçbir şey almadığını bir türlü anlamıyordum. Bugün çok iyi anladım: Kimseye........
© Sonsöz
