Bir gün köyden gelen dişsiz, saf bir amca damak yaptırmak ister. Şevki de onu, mahallenin ustası Hamit’e yönlendirir. Hamit, adamı dikkatlice süzer, hiç bozuntuya vermeden adamı bekletir. Hazırladığı sert hamuru adamın eline tutuşturur:
— “Isır ama sakın bırakma!” der.
Adam hamuru sıkıca ısırdıkça bir müddet sonra hamur köpürür, ortam kahkahayla çalkalanır. Amca bir şaka kurbanı olur ama bu hikâye mahallede nesillerce anlatılır.
Bir başka gün, komşulardan biri hastalanır. Herkes endişeliyken, Hamit Dayı yine şaşırtmayı başarır. Boynuna merdaneli çamaşır makinasının ağzı geniş su tahliye hortumunu takar, gözüne kaynakçı gözlüğünü geçirir, eline de alet çantasını alarak hasta ziyaretine gider. Kapı açıldığında, hiç beklenmedik bir ses yükselir:
— “Kim hasta?!”
Görenler bir yandan şok geçirir, diğer yandan gülmekten kendini alamaz.
Yine bir gün, Sigaracı Şevki bir köylü vatandaşı kandırır:
— “Hamit kedi alıyor, ne bulursan topla,” der.
Köylü, bulduğu tüm kedileri çuvala doldurup gelir. Hamit Dayı köylüye seni kim gönderdi der. Köylüde sigaracı Şevki cevabını verince çaktırmadan adama şu soruyu sorar ben ala renkli kedi alıyorum der çuvalı açtırır: Kediler bir anda sağa sola dağılır, mahalle kahkahaya boğulur.
Tabakhane Mahallesi’nde Topal Basri Amca ayakkabıcılık yapardı. İki ayağı rahatsız olduğu için iki arka tekerleği olan selesi geniş bir motosikleti........

© Samsun Gazetesi