Çocukluğumda, biraz daha büyüdüğümüzde, anneannemin her fırsatta tekrarladığı bir cümle vardı. “Allah iyi insanlarla karşılaştırsın.” Kulağımıza vecize gibi gelen bu cümlenin anlamını idrak etmez; ancak ona olan saygımızdan, “vardır bir bildiği” der geçerdik.

Yıllar geçip hayata karıştığımızda, özellikle de çocuklarımız erişkin yaşlara geldiğinde, yürekten inanmaya başladığımız söz konusu cümlenin değerini anladık.

Sonraları anne/babaların, iki altın sözcüğü devreye girdi. “Her işin başı, sağlık” ve “Yaşadığın her an için şükür edeceksin.”

Gençken başımıza sıra dışı bir olay gelmedikçe sağlıklı olmanın çok doğal, ‘şükür’ü ise iyi temenniler gibi yorumladık. Yaşam herkes için aynı sırayı takip etmiyor. Kimi kapılar erken kapanıyor, kimi olaylar suyun üzerinde batmamak için fırtınanın dinmesini bekliyor. Ancak ortalamada İBB’nin bireylere verdiği, ‘65 Yaş Üstü’ ücretsiz taşıma kartı elinize geçtiğinde önce bir sevinç dalgası yayılır. Toplum olarak ‘ücretsiz’ ya da ‘bedava’ sözcüklerini pek severiz. Oysa ki bazıları için diz ağrıları başlamış, basamakları yüksek olan otobüslere binmek/inmek zaten zorlaşmıştır. Check-uplar, tansiyon hapları........

© Şalom