15 gün evvelki yazımda Moşe ile Aaron’un Bene-İsrael’in ileri gelenlerinin karşısına çıkıp onları Mısır’dan çıkmaya razı ettiklerini yazmıştık.

Ancak olaylar iki kardeşin1 beklediği şekilde gelişmedi. Moşe ve Aaron Firavun’un karşısına geldiler ve hemen huzura kabul edildiler. Hele 40 yıldan beri Mısır’dan uzak kalmış ve unutulmuş Moşe’yi niye görmek istesin? Burada Aaron’un kişiliğine de bakmak lazım.

Aaron’un yaşamını gerek Tora’da gerekse diğer ilgili kaynaklarda, incelersek aslında İsrail kavminin o yıllarda saygın bir kişisi hatta lideri olduğunu anlamaktayız. Kalabalık ve güçlü bir kitlenin başkanı idi. Bir anlamda muazzam bir işçi kitlesinin temsilcisi sayılabilirdi (sendika başkanı bile diyebiliriz). Bu yönden bakarsak Tanrı’nın Aaron’u niye Moşe’ye sözcü olarak verdiğini ve aynı zamanda Firavun’un onlarla derhal görüşmeyi kabul ettiğini anlayabiliriz.

Kitaptaki metine dönelim. Aaron şu talepte bulunuyor: “İzin verin. Çölde 3 günlük bir yolculuk yapıp Tanrımız Aşem’e kurbanlar sunalım ki bize bir salgın hastalık ya da kılıçlar zarar vermesin.”

Dikkatinizi çekerim: Talepte Mısır’dan çıkıp başka topraklara gideceğiz lafı geçmiyor. Adeta basit bir dini gelenek için üç günlük işi bırakma izni isteniyor. Firavun’un cevabı çok basit “Neden halkı işinden alıkoyuyorsunuz! Kendi işinize dönün.” Ve herhalde çok da kızıyor ve ilave ediyor: “…Çünkü onlar tembeller ve bu yüzden ‘gidip Tanrı’mıza kurban sunalım’ diye yaygara koparıyorlar.” Firavun bununla yetinmiyor ve iş yüklerini de daha da arttırıyor: “Adamların işlerini ağırlaştırın; onlar meşgul olsunlar ve boş şeylerle uğraşmasınlar.”

İsrail’in ustabaşıları bu durum karşısında direkt olarak Firavun’a giderler ve niye yüklerini arttırdıklarını sorarlar. Firavun sertçe “Tembelsiniz siz tembel! Zaten bu yüzden gidip Tanrı’mıza kurban sunacağız diyorsunuz. Şimdi gidip çalışın!” der.

Firavun’un huzurundan ayrılan ustabaşılar derhal Moşe ve Aaron’un karşısına dikilirler ve........

© Şalom