Yeri geldiğinde anlatmışımdır. Ben ailenin tek çocuğu olarak, farklı duygularla büyüdüm. Uzun yıllar yaşadığım bir başınalık olağandı sanki benim için, ancak daha ileri yaşlarda zaman zaman bir kardeş eksikliğini hissettim. O dönemlerin birinde, Benim Hiç Kardeşim Olmadı şiirimle bu duygularımı dile getirmeye çalıştım. Yayımlandıktan sonra da, benim gibi tek çocuk olarak büyüyen okurlardan, bu şiirimden etkilendiklerine dair çok olumlu sözler dinledim. Onların aksine, kalabalık ailede büyüyen kimileri de aslında şanslı olduğumu söylüyordu. Ne diyeyim, herkes kendi eksikliğiyle baş başadır! Ben paylaşmaktan söz etmek istediğim için bu şiirin yalnızca bir dizesini aktarmak istiyorum. Şöyle demişim: “Paylaşmak nedir bilmeden geldim.”

Paylaşmak! Bu, yaşamımdaki sınırlı alan içerisinde, dile getirmeye çalıştığım, eksik kalan duygularımdan biriydi yalnızca. Her ne denli bu duygu ve eylemi farklı şekillerde gerçekleştirme olanağı varsa da ben kardeşlik üzerinden yaklaşmıştım.

Bunu........

© Şalom