Ulvi zaman dilimlerinde suskunluk daha güzel hele akşam saatlerinde, iftara yakın demlerde. Ötelerden ses içte yankılanırken dışa sükût olarak yansıyor. Sükûtu özlemişiz, savmı özlemişiz, sonsuzluk melteminin gönül ülkesini coşturmasını özlemişiz.

Hasret…

Nefis hariç bütün insan ülkesi memnun bu gelişten; beden bakıma giriyor, antenler yenileniyor, teleskoplar onarımda, mutluluk, sükûn, huzur içten içe çağlıyor, bayrama hazırlık var…

Her sahur bayram, her iftar bayram. İnsan insan derecesine göre hissediyor bunu; açlığın lezzetini tadıyor, susuzluğun serinleticiliğini… Doymak başka, içmek başka.

Yerde gezen gök misafiri olduğunu hatırlıyor, o hatırlayış başı öne eğdiriyor, bakışlar başka,........

© Risale Haber