Küresel güç mücadelesinde ipler yalnızca Washington ile Pekin arasında çekiştirilmiyor; hatları, istasyonları ve geçiş kapasiteleriyle haritalar da yeniden çiziliyor. İşte tam da bu noktada Türkiye’nin bu yeni “altyapı jeopolitiği” çağında bir köprüden fazlası olduğuna inanıyorum: Ülkemiz, Doğu ile Batı arasında değer ve güven üreten bir lojistik–finans–teknoloji ekosistemi inşa edebilir.

Bugün bu iddiamı tazeleyen bir sahneyi yaşıyoruz. Bölgesel liderler zirveleri kapsamında Cumhurbaşkanımız Sayın Erdoğan’ın Çin’deki temasları, yalnızca bir protokol değil; koridorlar, tedarik zincirleri ve yatırım kanallarının yeniden bağlandığı bir “stratejik altyapı diplomasisi” fotoğrafı. Bu fotoğrafta, güvenlik başlıkları kadar ekonomik iş birliği, bağlantısallık ve finansman başlıkları da belirgin.

Diğer taraftan toplantıların bir başka kritik boyutu, Hindistan Başbakanı Narendra Modi’nin uzun aradan sonra Çin’le yeniden üst düzey diyaloğa girmesi. Çin–Hindistan hattında “sıcak barış” kısa vadede iddialı görünse de, Asya’nın iki devinin aynı masa etrafında oturması bile koridor stratejilerinin siyaset üstü bir zorunluluk olduğunu gösteriyor. Hindistan’ın tedarik zincirindeki “tamamlayıcı üretim” rolü güçlendikçe, Çin dışı çeşitlenme (China 1) Asya içinde kalarak yapılacak; bu da Türkiye’nin Avrupa pazarlarına yakınlığı ile birlikte Orta Koridor’da “arayüz ülke” rolünü büyütecektir.

Türkiye–Çin ekonomik tablosuna bakalım: 2024’te........

© Para Borsa