Ali Yalçın, daha şube başkanlığının dördüncü yılı olan 2008’de Genel Merkeze gitmeyi kafaya koymuş ve sendikanın örgütsel gücünü kendi çıkar ve menfaatinin aracı haline dönüştürmeye 2009 yılında başlamıştır.

Bugünleri yirmi yıl öncesinden gören Yıldırım Demirci, bugün olduğu gibi, yirmi yıl önce de Ali Yalçın’ın karşısındaydı.

Ne diyorlardı: “Bir zamanlar Yıldırım, Ali’nin peşinde dolaşıyordu. Kendisi İlçe Müdürü olamadığı için, Ali Yalçın’la yollarını ayırdı.” Bu söylem bir algıdır, bu söylem bir itibar suikastıdır, bu söylem fikirlerimizi değersizleştirmektir. Hâlbuki bugün olduğu gibi Yıldırım, yirmi yıl öncesinde de yine Ali’nin karşısındaydı. Eğitimciler Birliği Sendikası 4 No’lu Şubede 2004 yılında üç listenin yarıştığı seçimlerinde Yıldırım Demirci, Ali Yalçın’ın karşısındaki listede yer aldı.

Bizler; Ondaki hırsı, egoyu, menfaatperestliği ve ikinci bir ajandası olduğunun farkındaydık. Adeta bugünleri görür gibiydik. Ne var ki Sultanbeyli’deki arkadaşlarımız, saf ve temiz duygularıyla kendilerinden biri olarak gördükleri Ali Yalçın’ı piyasaya çıkarttılar. Ali Yalçın da üyenin o günkü ruh halini çok iyi analiz ederek, duygulara dokunarak kitleleri arkasından sürükledi.

Ayakkabısı kemeriyle uyumlu jilet giyimli kaytan bıyıklı Anadolu’nun yağız delikanlısı göze hitap ediyordu. Coşkulu........

© Öğretmen Sitemiz