“12 Eylül, bize sadece acı değil, direnmeyi de öğretti.”

12 Eylül 1980 sabahı, Türkiye tarihinde derin bir kırılmanın adıdır.

Bir ülke bir gecede susturuldu.

Caddelerde tanklar yürürken, insanların zihinlerinden umut, kalplerinden güven geçti.

O gün sadece yönetimler değil, yaşamlar da değişti.

Kimileri okul sıralarında, kimileri evinde, kimileri sokakta yakalandı o sabaha.

Ve o günden sonra hiçbir şey, hiçbirimiz için eskisi gibi olmadı.

Ben o zaman 15 yaşında bir lise öğrencisiydim.

Lise ikinci sınıfa gidiyordum.

Henüz dünyayı tanımaya çalışırken, adalet, eşitlik, insanlık gibi kavramların kitaplarda kaldığı bir döneme düştüm.

39 gün boyunca gözaltında kaldım, işkence gördüm. Aklınızın kabul etmediği işkenceler. Bir çocuğa bu işkenceler yapılır mı dedirten işkenceler.

O 39 gün, bir insanın yaşarken defalarca ölebileceğini öğretti bana.

O yaşta, işkence kelimesinin ne anlama geldiğini kendi bedenimde öğrendim.

Okula üç yıl devam edemedim.

Ama asıl ara, okuldan değil hayattan verilmişti sanki.

O yılların izleri, zamanla silinmedi; aksine sessizlikle derinleşti.

Aradan tam 45 yıl geçti.

Bugün 12 Eylül 2025.

O karanlık günlerin üzerinden neredeyse yarım asır geçti ama bazı acılar hâlâ taze.

Kendime sormadan edemiyorum: Ne değişti?

İnsan için, insan onuru için iyi olan ne gelişti?

Evet, artık darbe yok; ama o darbenin bıraktığı izler hâlâ aramızda dolaşıyor.

Çünkü 12 Eylül sadece bir askeri müdahale........

© Nokta Haber Yorum