Yaşadığımız bu hayata, insan ve varlık kardeşlerimize bir değil, bin değil, belki milyarlarca nefes borcumuz var. Bir nefes katma, bir dokunuş ve bir iyilik, doğruluk ve güzellik borcumuz ve sorumluluğumuz var.

Ya Yaratana? Sınırsız, limitsiz borcumuz var. Peki nasıl ve ne ile ödeyeceğiz? Hiç şüphesiz O’nun lutfedeceği krediyle. Zira zaman O’nun, mekan O’nun, dünya ve evren O’nun. Biz dahi O’nun emanetiyiz. Allah, Allah! üst üste biriken bunca borç, yeni borçlarla nasıl ödenecek? Hayır, hayır! borç, borçla ödenmez! Kaldı ki O, “ne borç verdim!” diyor, ne de “hadi öde artık borcunu!” diyor. O yüce Yaratıcı, sadece BEN eksenli değil; BİZ eksenli yaşa! ve bir cana dokun! Sorumluluğunu bil! hesabını verebileceğin bir hayat yaşa! Hem de ömrünün sonuna kadar diyor.

“Elim eline değsin, ısıtayım üşüdüyse; BOŞA GİTMESİN SON SICAKLIĞIM!” bilinciyle haykıran Rıfat Ilgaz gibi.

Veya “Kıyametin kopuşunu yaşadığınız anda bile, elinizdeki fidanı dikin hemen!” hassasiyetiyle sorumluluk ve duyarlılık vurgusu yapan sevgili rasûlullahımız gibi. (Müsned, Ahm. bin Hanb.3/183,........

© Mir'at Haber