İnsanların gönlünde çocuklara karşı bir merhamet ve şefkat bulunur. Vicdan böyle yaratılmıştır. İnsanın vicdanı ve tabiatı, çocukların masumiyetini hisseder. Onlar, merhametin ete kemiğe bürünmüş şeklidir. Bu ifadeyi mecazi olarak anlamayınız. Allah, evlilik kurumu aracılığıyla karı ve koca “arasına sevgi (meveddet) ve rahmet koymuştur” (Rûm 30/21). Buradaki rahmet, çocuk demektir (Mukâtil b. Süleymân, Tefsir). Rahmet ve rahim aynı kökten gelir ve her ikisi de Allah’ın Rahim sıfatının tecellisidir. “Akraba ziyareti” diye tercüme edilen “sılai rahim”, esasen “rahmi birleştirmek” manasına gelir. Dünyaya gelirken aynı rahimden doğan kardeşler, büyüdüklerinde farklı diyarlara dağılırlar. Sılai rahimle dağılan bu parçalar, birleştirilir; rahmin cüzleri birbirine kavuşur. Varlık âlemine gözünü açan çocuğun yeri, anne rahmidir ve cenin, rahmetin ete kemiğe bürünmüş şeklidir. Rahmete merhamet etmek gerekir. Hz. Peygamber, “Büyüklerimize saygı göstermeyen ve küçüklerimize merhamet etmeyen bizden değildir” buyurarak bir yol çizmiştir (Tirmizî, Birr, 15). Buna göre davranmayan Hz. Peygamber’in çizdiği yolu yitirmiş; şekillendirdiği kimliği kaybetmiştir (Mübârekfûrî).

Mısır’da iktidarı elinde bulunduran Firavun’un, zaman zaman İsrailoğullarının erkek bebeklerini öldürdüğüne dair ayetler bulunmaktadır. Tarihi veriler, bu katliamın düzenli mi yoksa belirli periyotlarla mı yapıldığını belirlemekte yeterli değil. Bununla birlikte Kur’an’da, bu cinayetlerin çeşitli zamanlarda gerçekleştiğine dair bilgiler bulunmaktadır. Bebek katliamı meselesiyle ilgili ayetleri dinleyen Medineli Yahudiler de kendi kutsal metinlerindeki bilgilerden ve atalarından öğrendikleri anlatılardan yola çıkarak bu hususların doğruluğuna itiraz etmemişlerdir.
Kur’an’da Firavun’un İsrailoğullarının erkek çocuklarını katlettiğine dair ilk anlatım, Hz. Musa’nın çocukluğuyla ilgilidir. Bu konu ayette şöyle geçer: “Musa’nın annesine ilham ettik: Onu emzir! Başına bir şey gelmesinden korktuğunda onu denize at! Korkma! Üzülme! Onu sana geri getireceğiz! Peygamber yapacağız!” (Kasas 28/7). Bu ifadeler, Hz. Musa’nın doğduğu yıl, bir dizi çocuk katliamı yaşandığını gösteriyor.

Bebek katliamı düzenli olarak her yıl yapılıyor muydu? Bu sorunun cevabıyla ilgili Süddî’nin (ö. 127/745) açıklaması oldukça tutarlı görünüyor: İsrailoğulları en ağır işlerde, angarya çalışıyordu. Köleydiler (Kasas 28/4). Ortalama insan ömrü düşüyordu ve yaşlı nüfus ölüyordu.........

© Milli Gazete