5–7 Mayıs 2025. Türkiye’nin yakın tarihinde bir dönüm noktası olarak kayda geçen bu üç gün, yalnızca bir kongre takvimi değil; kırk yıllık silahlı bir çatışmanın, binlerce evladın kaybının ve nice annenin gözyaşının da kapanışıdır.

PKK, Abdullah Öcalan’ın çağrısıyla topladığı 12. Kongresi’nde silah bırakma ve kendini feshetme kararı aldı. Henüz resmi açıklama yapılmasa da, örgütün çekirdek kadrolarının da bu kararın arkasında olduğu kulislerde doğrulandı.

Bu gelişme, yalnızca bir örgütün tarih sahnesinden çekilişi değil; bir milletin acıyla yoğrulmuş hafızasında yeni bir sayfanın açılışıdır. Ve o sayfanın ilk cümlesini artık silahlar değil, halk yazmaktadır.

Dirayetli Devlet Aklı ve Halk İradesi

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın liderliğinde sürdürülen kararlı terörle mücadele stratejisi, son sekiz yılda dağları boşalttı, örgütü sınır dışına itti. Sadece güvenlik başarısı değil; aynı zamanda devlet aklının sürekliliği ve toplumsal barış iradesinin kararlılığı olarak okunmalıdır.

Sınır ötesi operasyonlardan iç güvenlik reformlarına, diplomatik baskılardan istihbarat gücüne kadar yürütülen çok boyutlu mücadele, PKK’yı yalnızlaştırdı. Öcalan’ın çağrısı da bu baskının ve tıkanmanın açık sonucudur.

Ancak bu noktaya yalnızca devletin iradesiyle değil; toplumun duası, sağduyusu ve sabrıyla da gelindi. Anaların direnişi, babaların haykırışı, gençlerin barış özlemi bu zaferin görünmeyen cephesidir.

On yıl önce çözüm süreci çöktüğünde umut yerini hayal kırıklığına bırakmıştı. Bugün yeniden bir barış kapısı aralanıyor. Fakat toplumun hafızasında hâlâ şu soru........

© Milat