Gözlerim görmeseydi şu anda nerelerde olurdum?

Nasıl bir insan olurdum?

Daha mı az, daha mı çok günah işlerdim?

Daha mı az, daha mı çok hayırlı işler yapardım?

Daha mı az, daha mı çok kalp kırardım?

Daha mı az, daha mı çok üretirdim?

Geçtiğimiz günlerde Ankara’nın Varlık Mahallesi adlı semtindeki Kani Karaca Anadolu İmam Hatip Lisesi ve Ortaokulu’nu ziyaret dönüşünde

bunları düşündüm.

Oradaki güzelim çocukların bazıları hafız olmuştu, billur sesleriyle Kuran-ı Kerim okuyorlardı.

Görme engelli bir hanımefendiyle evlendikten sonra gözlerini tamamen kaybeden fizik hocalarından aldıkları tedrisat vesilesiyle büyük bilim adamı olacaklarının sinyallerini veren çocuklar vardı.

Edebiyatla uğraşanlar, edebî metinleri tartışanlar vardı.

Biz hepimiz, “engelsizlerin” okullarda okuduk.

Hepimiz fişek gibi delikanlılardık.

Bunca yıl boyunca birçok engelsiz okulu gördük.

Bu tablo bambaşka bir tablo.

Okuldan dönüşte, gözlerimi düşündüm.

Gözler, insanın aklını mı karıştırıyor, ruhunu mu bozuyor?

Şükürler olsun Rabbim verdiğin nimetlere, sıhhat ve afiyete.

Ne mutlu, bir yerde tesadüfen bulunmadıklarını idrak edebilenlere.

Ankara Önder İmam Hatipliler Derneği Genel Başkanı Mehmet Fatih Serenli Beyefendi, “Bizim güzel bir okulumuz var Serdar Bey, Kani Karaca Görme Engelliler İmam Hatip Okulu” deyince, “Îlk fırsatta gidelim Hocam!” karşılığını verdim heyecanla.

Böyle işleri çok seviyorum; çocuklarla gençlerle sohbet edebilmek ne güzel.

Hele de böyle gençlerle çocuklarla.

Mehmet Fatih Serenli Hocamızla birlikte, Cuma günü İnşaAllah hayırlara vesile olacak bir ziyaret.

Kani Karaca Görme Engelliler İmam Hatip Lisesi ve Ortaokulu Müdürü

Sezai Çelik, Müdür Yardımcısı Aygül Mercan Hanımefendi, Fizik Hocası Turgay Özmen, Edebiyat Hocası Mustafa Baloğlu ile birlikte çocukların derslerine girdik.

Onları izledik.

Bizim, o yaşlardayken gören gözlerimizle ulaşabildiğimiz yerlerin fersah fersah ötesine geçtiklerini gördük bu güzelim çocukların.

İçlerinde hem gözlerinden, hem de ellerinden engelli olan bir kız çocuğu da vardı.

O çocuk, en başarılılarıymış.

Başarı gerçekten de engel tanımıyormuş.

Gözler...

Yüce Rabbimiz, kullarından bazıları için, “Kalpleri var, gerçeği anlamazlar, gözleri var, görmezler, kulakları var........

© Milat