Tarih; 16 Nisan 2025 yine yollardayım… 20.30 THY uçağı ile bu sefer yönümüz Pakistan’ın kültür başkenti Lahor’a uçuyoruz… Refiki rahim daha önce de birlikte defalarca yeryüzünü arşınladığımız güzel dost Mahmut Dönmez ve mihmandarımız Pakistanlı doktor kardeşimiz Nedim Çavdari…

Pakistan, nüfus oranı ile dünyada ikinci büyük Müslüman ülke… Şayet Bangladeş ayrılmamış olsa idi, caydırıcı gücü olan çok daha büyük bir ülke olacaktı…

Türkiye ve Pakistan benzerlikleri fazla olan iki ülke… Zihnen, ruhen, kalben oldukça birbirine yakın ve yatkın olan iki millet…

Evet, uzaktaki yakınımız…

‘’Kardeş Türkiye’’ cümlesi adeta bir slogan…

Bu kadar yakın ama bir o kadar da uzak düştüğümüz dost… Anlaşılır bir durum değil… Bu duygusal yakınlık ortak bir duruşa dönüşebilmiş değil…

Neden gerekli adımlar atılmıyor? Anlamak zor…

Karşılıklı beklentiler, temenniler fazla, ancak bu süreci kim başlatacak meçhul…

Birbirini bu kadar çok seven iki ülkenin, ekonomik, kültürel, siyasal ilişkilerinin zayıf olması oldukça üzücü…

‘’İslami aidiyeti’’ güçlü olan bu ülke ile en azından Türkiyeli Müslümanların daha fazla ilgilenmesi gerekmiyor mu?

Türkiye’ye bakışları farklı… Beklentileri yüksek… Türkiye vizyonundan yararlanmak istiyorlar…

Türkiye’ye yükledikleri misyon, görmek istedikleri seviye oldukça manidar…

Uzak coğrafyaların umudu olmanın getirdiği sonuç ve sorumluluğu yeniden değerlendirmek durumundayız…

İşte bu kaygı ve dert ile yola revan olmuştuk… Yoksa turistik, tarihi bir gezi değildi... Duygusal değil, duyarlılık yüklü bir yürüyüştü… Macera için değil yeni mecra ve menhec........

© Milat