Kişi, çoğu zaman her şeyi öğrendiğini ve bildiğini sanma şeklinde bir yanılgı içindedir. Aslında kişi, sürekli olarak kendisiyle, insanlıkla ve doğayla ilgili şeyleri öğrendiği sürece gelişmekte, olgunlaşmakta ve gelişmektedir. Bireyin öğrenmesi gereken en önemli konu, kendisidir. Kendisine dair yeni şeyler öğrenen ve gelişen birey, aslında insana ve doğaya dair yeni şeyler öğreniyor demektir. Olmayan hayali şeylerin bilgisinin peşine düşmek, onları sevmeye şartlanmak aslında, insanın kendisine ve doğaya yabancılaşması, sahte ve hayali kurgulara köle ve bağımlı olması anlamına gelmektedir.Kendimizi merkeze aldığımız, kendimizi hayata dahil ettiğimiz sürece kendimize dair şeyler öğrenmekte ve gelişmekteyiz. Konuşmamız, tartışmamız, araştırmamız, sorgulamamız ve soruşturmamız gereken en önemli konu, kendimiziz. Hep eski benliklerimi geride bırakarak yeni benler oluşturmak, kendimizi sevme macerasının sonu olmayan meyveleridir. Kendi benliği hakkında konuşmayı, düşünmeyi, düşlemeyi, duygulanmayı ve duyarlı olmayı bilmeyen ve öğrenmeyen kişi, aslında kendisini donduruyor, cansızlaştırıyor ve tüketiyor.

Sözümüz, duygumuz, düşüncemiz, düşümüz ve duyarlılığımız........

© Milat