Ülke gündemine ani bir giriş yapan karikatür krizi ile uğraşıyoruz. Her ne kadar aksi yönde açıklamalar yapılmaya çalışılsa da, Leman dergisinin çizimi kutsallara karşı saygısızlık içeren tasvirler olarak algılandı. Karikatürün kendisini görmeden, sadece Leman’ın çizgisine baktığımızda bu kanaatin oluşması da gayet normal…

Fransa’da çıkan ve toplumu tahrik etmek amacıyla insanlık dışı yöntemlere başvuran Charlie Hebdo dergisine destek vermesi Leman’ın safını açıkça ortaya koyduğu bir adımdı. Batı’daki İslamofobiyi alevlendirmeye çalışan, tamamen Müslümanları tahrik etmek ve tepkisel sonuçlar oluşturmak için kabul edilemez ahlaksızlık ve adilikle İslam peygamberi Hz. Muhammed (s)’e yönelik iftira içerikli karikatürler çizen Charlie Hebdo dergisine destek vermek bir hak değildi. Ayrıca sayfalarında dindar çevreleri aşağılayıcı bir şekilde gösterip ülkenin kurucu önderinin atının altında ezilen acizler görüntüsü ile manşetine taşıması da Leman’ın kullandığı bir tarzdı.

Leman’ı gündeme taşıyan son karikatürü çizen şahsın paylaşımları da yapılan işin masum bir tarafının olma ihtimalini zayıflatıyordu. İslam’a yönelik nefret içeren düşüncelerini sosyal medyada paylaşan, Filistin direniş hareketine hakaret eden bu karikatüristin kaleminden çıkan resimlerde masumiyet aramaya çalışıp izah etmeye kalkışmak da artık anlamsız kalmaktaydı. Çünkü o, ruh hali ve hayata bakışıyla yaptıklarının kötü anlaşılmasına müsait bir tipti…

İslam dünyasında, peygamberlerin tasvir edilmesi ve mizahın konusu yapılması hiçbir zaman kabul görmedi. Onlar Allah’ın elçileriydi; saygı görmeli, saygı gösterilmeliydi. Kendilerine inanmayanlar için de bu geçerliydi. Milyarlarca insanın bir değer olarak görüp kabul ettiği........

© Milat