Gazze’de ateşkes ilan edildi. Fakat Siyonistler sudan bahanelerle saldırılarını her fırsatta sürdürmeye devam ediyor. İşgalci İsrail ordusu, imzalanan ateşkesin ikinci gününde bile sivil mahalleleri vurdu, yardım konvoylarını hedef aldı, yaralıların taşındığı ambulanslara ateş açtı. Ateşkesin adı vardı ama kendisi yoktu. Bu tablo artık ahlaki bir çöküşün son fotoğrafı olsa gerek…

Ateşkes, bir halkın nefes alabilmesi için en azından geçici bir durak olmalıydı. Ama İsrail, bu molayı dahi kana buladı. İşgal güçleri, ateşkesi ihlal ettikçe sürekli aynı senaryo tekrarlanıp duruyor. Her yeni saldırı öncesinde sahadan bir istihbarat bahanesi uyduruluyor; ardından “güvenlik” gerekçesiyle masum siviller hedef alınıyor. Sadece bir gecede 90’dan fazla Filistinli katledildi. Gazze’nin kanı, işgalcinin elinde hâlâ meşru bir bahaneyle ucuz görülüyor. Buna karşın direniş, halkını savunmak için en küçük bir adım attığında, ya da bombardımanda ölen bir esirin naaşını teslim etmekte geciktiğinde hemen “ateşkesi ihlal eden taraf” ilan ediliyor.

Gazze’de her gün yeniden başlayan saldırılar, aslında dünyaya çok açık bir gerçeği haykırıyor: İsrail, hiçbir uluslararası anlaşmayı, hiçbir insani iletişimi tanımıyor. Ne Cenevre Sözleşmesi kalıyor, ne Birleşmiş Milletler kararı, ne de ateşkes mutabakatı.

İsrail hükümeti, 24 aydır süren bu soykırımı hâlâ “meşru müdafaa” kisvesiyle pazarlamaya çalışıyor. Kime karşı savunma; bebeklere, hastalara, açlıktan ölen çocuklara karşı mı? Gazze’de su yok, ilaç yok, yiyecek yok. Elektrik hattı kesilmiş, yardım kamyonları sınırda bekletiliyor.

Siyonist........

© Milat