Zulüm, yeryüzünü kan ve gözyaşı ile doldurdu. Sözü tüketti, insanlığı adeta yok etti. Vicdanları susturdu, kitleleri hayata küstürdü.

Kalpler kin ve intikam duygularının esiri oldu. Yüreklere keder ve gam çöktü.

Hayat anlamını yitirdi. Hiçbir şeyin tadı ve tuzu kalmadı.

Ülkelerden adalet, gönüllerden merhamet, sofralardan bereket çekildi.

Toprağa fitne ve fesat tohumları ekildi. İnsanların genleri, canları ve dinleri soysuz soytarıların oyuncağı haline geldi. Çınar devrildi, pınar kurudu, yapraklar sarardı. Gül soldu, bülbüller şakımaz oldu. Meydan kargalara ve baykuşlara kaldı.

Koskoca yedi kıta müstekbirlerin iki dudağı arasında can çekişiyor. İnsanlığın payına düşen sömürü, soygun ve vurgun, piyasa durgun, bedenler yorgun, gönüller kırgın. Vicdanlar kızgın, herkes her şeyden bezgin.

ZULMÜN ZALİME ETTİKLERİ

Yazımızın ilk bölümünde zulmün dünyaya ettiklerini özetlemeye çalıştık. Bu bölümde de zulmün zalime ettiklerine dair cümleler kurmak istiyorum.

Zulüm zalimi insanlıktan çıkararak başlar işe. Çünkü gerçek manada insan olan zalim olamaz. Zalim olanda insan olamaz. Zulüm, zalimin içindeki bütün erdem ve faziletleri........

© Milat