İnsan doğası gereği sahip olduklarını kolayca kanıksar. Her sabah gözlerini açmak, bir bardak su içmek, sevdiklerinin sesini duymak ya da yürüyebilmek... Bunların hepsi hayatın içinde sıradanlaşmış gibi görünse de aslında paha biçilemez nimetlerdir. Ancak çoğu zaman bu nimetlerin değerini ancak kaybettiğimizde fark ederiz. Hâlbuki “Şükreden, şükrünü artırır” derler; biz de şükrettikçe hayata bakışımızı güzelleştirebiliriz.

Hz. Mevlana’nın şu sözü çok anlamlıdır: “İnsan, nimetin kadrini nimet elinden gidince anlar.” Evet, çoğu zaman sağlığın kıymetini hastalandığımızda, dostluğun değerini yalnız kaldığımızda, huzurun ne demek olduğunu da bir tartışmanın ortasında kavrarız. Oysa önemli olan sahip olduklarımız için kaybetmeden şükretmeyi öğrenmektir. Çünkü şükür, sadece bir teşekkür........

© Merhaba Haber