İsrail’in İran’a yönelik saldırısıyla başlayan süreç, Tahran tarafından “savaş ilanı” olarak nitelendirildi. Bu kriz, erken bir anlaşmayla çözülebilir. Ancak, eğer ABD ve Batı, İsrail’in yanında durmaya devam ederse, kriz uzayabilir ve İran’ın istikrarsızlaşmasına yol açabilir. İran, 1979 Devrimi’nden bu yana en zayıf döneminde. Ekonomik olarak derin bir buhran içinde, rejimin meşruiyeti tarihinin en düşük seviyesinde. Son seçimlerde Tahran’daki seçime katılım oranı yaklaşık yüzde 30 civarında kaldı. Ayrıca, İran’ın jeopolitik açıdan en büyük dayanağı olan Suriye’deki etkisi büyük ölçüde kayboldu; bu, İran’ı adeta “çıplak” bıraktı. Daha önce İran’a saldırı bir tabuydu; bu eşik artık aşılmış durumda

Bu gelişmeler, Türkiye için doğrudan sonuçlar doğuracaktır. İktidarın fiili ortağı Devlet Bahçeli, bu olayları “Türkiye’ye yönelik sinsi bir mesaj” olarak yorumladı. Bu bağlamda, “Türkiye ne yapmalı?” sorusunu, biraz da spekülatif bir şekilde tartışmak gerekiyor.

Gazze ve İran krizlerinde, Çin ve Rusya gibi Batı-dışı güçlerin sahada etkili bir rol oynamadığı görülüyor. Bu güçler, krizleri çözmek için askeri veya diplomatik anlamda belirleyici adımlar atmıyor. Bu durumun iyi anlaşılması gerekiyor. Burada klasik bir “Batıcılık” savunusu yapmıyorum. Vurgulamak istediğim nokta şu: Batı karşıtı güçler, kriz anlarında Batı’ya karşı askeri olarak sahneye çıkmıyor. Bu gerçek ışığında, Türkiye’nin Batı ile ilişkilerini, en azından pragmatik nedenlerle, güçlendirmesi gerekiyor. Açıkça ifade etmek gerekirse, Türkiye bir kriz anında Rusya ve Çin’in askeri olarak yanında yer almayacağını bilmelidir.

İç cepheyi sağlamlaştırmak

Suriye ve Irak gibi krizler, savaşların artık sadece iki ülke orduları arasında yaşanmadığını gösterdi. Ortadoğu’da krizler, hızla etnik ve toplumsal gruplara yayılıyor. Yani savaşın aktörleri yalnızca askerler değil. Buradan çıkarılacak ders açık: İç cepheyi güçlendirmek şart. Küçük ya........

© Medyascope