Takvim yaprakları 12 yıl öncesini gösterdiğinde, İstanbul'un kalbindeki Gezi Parkı'nda filizlenen bir direniş, Türkiye'nin dört bir yanına yayılmıştı. Topçu Kışlası'nın yeniden inşasına karşı başlayan protesto, kısa sürede toplumsal bir patlamaya dönüşmüştü.

O günlerde, umutla ve öfkeyle sokağa çıkanlardan biri de Filistinli Türkiye vatandaşı Lobna (Lübna diye okunuyor) Allami'ydi. Ancak onun Gezi'si, hayallerinin ve sağlığının çalındığı bir kabusa dönüştü. Polisin attığı gaz fişeğiyle başından vurulan Allami'nin hikayesi, Gezi'nin sadece bir park savunması olmadığını, aynı zamanda ağır bedeller ödeyenlerin ve unutulanların da hikayesi olduğunu acı bir şekilde hatırlatıyor.

Ürdün doğumlu Lobna Allami, ODTÜ Felsefe Bölümü'nden mezun olmuş, Birleşmiş Milletler'de çalışmış parlak bir entelektüeldi. Ancak içindeki müzik tutkusu onu farklı bir yola sürüklemişti. Almanya'da bulduğu bir işle müzik sektörüne adım atmak üzereyken, vize işlemleri için İstanbul'a döndüğünde kendini Gezi eylemlerinin ortasında buldu. Parktaki çadırların yakıldığı haberini alır almaz soluğu Gezi'de alan Allami için o gün, hayatının dönüm noktası olacaktı.

Yoğun gaz bombası ve polis müdahalesinin ortasında kalan Lobna Allami, başına isabet eden bir gaz fişeğiyle yere yığıldı. O anı hatırlamıyor. Gözlerini açtığında bir ay komada kalmış, hafızası neredeyse silinmiş, yürüyemez, konuşamaz ve ellerini kullanamaz haldeydi. Üç ağır ameliyat ve bitmek bilmeyen tedaviler sonucunda yeniden konuşmaya, yürümeye başlasa da, Gezi'nin........

© Kısa Dalga