Sumud filosundaki aktivistlerin Türkiye’ye dönüşlerinin ardından medyada yer alan bazı görüntüler çok tartışıldı. Özellikle İkbal Gürpınar’ın ekrana yansıyan halleri sert eleştirilere tabi tutuldu. Elbette bu sert eleştirilere mukabil sert savunmalar da okuduk yorumlarda oysa her iki tutum da farkında olmadan aşırılığa savrulmuş tutumlardı çünkü İkbal Gürpınar’ın kameralar karşısındaki halini makul bir şekilde izah edebilmek mümkün değildi fakat gözden kaçırılan önemli bir şey vardı, İkbal Gürpınar ve beraberindekiler makul bir şey yaşamamışlardı ki kameralar karşısında konuştukları ilk anlarda makul bir tutum sergilesinler. Filistinlilere yardım etmek için, rahatlarını bırakıp yola çıkmış, hatta bu yolda başlarına yaralanma, ölüm gibi durumların gelebileceğini bile göze almış, sonra da İsrailli askerler tarafından aç ve susuz bırakılarak işkence edilmişlerdi. Muhtemelen yaşadıkları şoku henuz atlatamadıkları bir anda konuşuyorlardı. Bu yüzden duyguları, duygusallıkları çok yoğundu ve içlerinden geldiği gibi hareket ediyorlardı. Öte yandan onları izleyenlerin bir kısmı bu hallerini konunun ciddiyetiyle bağdaştıramadıkları için izah edilmez buldu........

© Karar